Toczeń – przyczyny, objawy, leczenie

Definicja

Toczeń rumieniowaty układowy (SLE) – znany również po prostu jako toczeń, jest chorobą autoimmunologiczną w której ciało chorego jest omyłkowo atakowane przez własny system immunologiczny w różnych częściach ciała. Objawy różnią się między chorymi i mogą wahać się od łagodnych do poważnych. Typowe objawy to: bolesne i obrzęknięte stawy, gorączka, ból w klatce piersiowej, wypadanie włosów, owrzodzenie jamy ustnej, obrzęk węzłów chłonnych, uczucie zmęczenia, czerwona wysypka (w kształcie motyla) która najczęściej występuje na twarzy. Często występują okresy choroby, zwane jako zaostrzenie oraz okresy remisji, kiedy zanika kilka objawów lub wszystkie.

Przyczyny nie są do końca jasne. Uważa się, że w powstanie choroby zaangażowany jest układ hormonalny, czynniki środowiskowe i genetyczne. Hormony płciowe kobiet, światło słoneczne, palenie tytoniu, niedobór witaminy D i niektóre infekcje, również uważa się za czynniki zwiększające ryzyko powstania choroby. Mechanizm polega na błędnej odpowiedzi immunologicznej w której tworzą się autoprzeciwciała przeciwko własnym tkankom chorego. Diagnoza może być trudna, i opiera się na rozpoznaniu kombinacji objawów i badań laboratoryjnych.

Wielu chorych po 4 miesiącach w przebiegu tocznia notuje trwałą remisję po zastosowaniu protokołu DLS → czytaj więcej

Leczenie lekami konwencjonalnymi może obejmować niesteroidowe leki przeciwzapalne, kortykosteroidy, leki immunosupresyjne, hydroksychlorochinę i metotreksat. Długość życia chorych jest niższa u osób z toczniem w porównaniu do populacji ogólnej. Toczeń istotnie zwiększa ryzyko wystąpienia chorób sercowo-naczyniowych które są najczęstszą przyczyną zgonów.

Przyczyny

Toczeń jest prawdopodobnie spowodowany przez nieznane czynniki środowiskowe, działające na osoby z podatnością genetyczną i wadami układu immunologicznego. Jednym z tych czynników wpływających na rozwój tocznia jest niedobór witaminy D.

Genetyka – badania wskazują, że toczeń może mieć genetyczne podłoże. Jednak w rodzinach z toczniem żaden pojedynczy gen przyczynowy nie został zidentyfikowany jak przyczyna.

Reakcje polekowe – toczeń rumieniowaty polekowy jest (zazwyczaj) stanem odwracalnym, który zwykle występuje u osób leczonych na chorobę przewlekłą. Toczeń polekowy naśladuje tocznia konwencjonalnego, jednak objawy tocznia polekowego zazwyczaj ustępują po odstawieniu leku który wywołał ten epizod. Ponad 38 leków może powodować tocznia polekowego a najbardziej popularne są to: prokainamid, izoniazyd, hydralazyna, chinidyna i fenytoina.

Epidemiologia

Częstość występowania tocznia w populacji ogólnej wynosi od 20 do 150 przypadków na 100 000 mieszkańców w zależności od lokalizacji geograficznej i pochodzenia etnicznego. Czynniki takie jak płeć i rasa wyraźnie wpływają w mniejszym lub większym stopniu na częstość występowania choroby w różnych podgrupach. Zatem występowanie tocznia u kobiet rasy białej wynosi około 164 na 100.000 osób w porównaniu do 406 na 100.000 osób u kobiet Afroamerykańskich.

Płeć – częstość tocznia jest 9 razy wyższa u kobiet niż u mężczyzn Odpowiednio do 90% więcej przypadków występuje u kobiet w wieku rozrodczym. Większa częstość występowania u kobiet jest przypisana przynajmniej częściowo układowi hormonalnemu w tym działaniu estrogenów.

Czynniki etniczne – toczeń jest rozpowszechniony na całym świecie na wszystkich kontynentach. Jednak istnieją także różnice rasowe i geograficzne. Toczeń jest 2-3 razy częstszy u kobiet czarnych niż i u kobiet rasy kaukaskiej, ale w porównaniu do tego toczeń występuje rzadziej u Murzynów w Afryce niż w Ameryce Północnej (USA).

Wiek zachorowania – początek choroby w 65% przypadków pojawia się w wieku od 16 do 65 lat.

Diagnoza

Przeciwciała przeciwjądrowe (ANA) i anty-ekstrahowalne antygeny jądrowe (anty-ENA) stanowią filar serologiczny w badaniach i diagnozowaniu tocznia. Wykorzystuje się kilka technik w celu wykrycia przeciwciał ANA. Metodą najczęściej używaną jest pośredni test immunofluorescencji (IF). Wzór fluorescencji sugeruje rodzaj przeciwciał obecnych w surowicy chorego.

Przesiewowe badanie ANA I daje pozytywne rezultaty w przypadku wielu chorób tkanki łącznej i innych choroby autoimmunologicznych, i może byc pozytywne u zdrowych osób. Podtypy przeciwciał przeciwjądrowych obejmują:

przeciwciała anty-ro
przeciwciała anty-La
przeciwciała anty-SM
przeciwciała anty-nRNP
przeciwciała Scl-70
przeciwciała przeciw dwuniciowemu DNS
przeciwciała anty-histonów
przeciwciała kompleksów porów jądrowych
przeciwciała anty-centromerowe
przeciwciała anty-SP100

Inne badania rutynowo wykonywane u chorych z podejrzeniem tocznia to: test dopełniacza (niski poziom sugeruje przeciążenie układu odpornościowego), badanie elektrolitów i czynności nerek, badanie enzymów wątrobowych i morfologia krwi.

Poniższa tabela przedstawia najbardziej charakterystyczne 11 objawów które występują u chorych na toczeń. Jeśli występuje u ciebie 4 z 11 objawów lekarz zdiagnozuje u ciebie toczeń.

kryteria ACR klasyfikacji tocznia
1. wysypka
2. liszaj przewlekły
3. nadwrażliwość na słońce
4. owrzodzenia jamy ustnej i nosogardzieli
5. zapalenie stawów które dotyka dwóch lub więcej stawów obwodowych
6. zajęcie opłucnej lub osierdzia
7. zaburzenia nerkowe : białkomocz (> 500 mg / 24 godzin lub> 3+) lub obecność komórek cylindrycznych lub hemoglobiny lub wymieszanego osadu
8. objawy neurologiczne : drgawki lub psychozy
9. zaburzenia rozmazu krwi : niedokrwistość hemolityczna z retikulocytozą lub leukopenią (<4000 mm ³ , dwukrotnie) lub limfopenią (<1500 mm ³ razy) lub małopłytkowością (<100000 mm ³ dwa razy)
10. zaburzenia immunologiczne : anty-dsDNA i anty-Sm + + lub zespół antyfosfolipidowy + (przeciwciała antykardiolipinowe IgG i IgM)
11. przeciwciała przeciwjądrowe ANA w mianie 1:160 i więcej
4 kryteria spośród 11 są potrzebne do zaklasyfikowania pacjentów jako dotkniętych toczniem rumieniowatym

Co zobaczysz w swoich badaniach z laboratorium

Jakie są wyniki badań laboratoryjnych w toczniu rumieniowatym układowym?

Główne wyniki badań laboratoryjnych u chorych na toczeń rumieniowaty układowy to:

przewlekła choroba lub niedokrwistość hemolityczna
zwiększona szybkość opadania krwinek czerwonych
leukopenia, tj. spadek bezwzględnej liczby leukocytów we krwi obwodowej do poziomu poniżej 4.000 / mm3
limfopenia, tj. spadek bezwzględnej liczby limfocytów krwi obwodowej do poziomu poniżej 1500 / mm3
małopłytkowość, tj. spadek bezwzględnej liczby płytek krwi (trombocytów) stężenia we krwi obwodowej poniżej 100000 / mm3
hipergammaglobulinemia
zwiększenie aktywności aminotransferaz
pozytywne autoprzeciwciała
przeciwciała przeciwjądrowe ANA w mianie 1:160 i więcej
przeciwciała przeciw dwuniciowemu DNA
przeciwciała anty-Sm
przeciwciała z anty-kardiolipiną
niskie poziomy czynników dopełniacza C3 i C4
krwinki lub białko w moczu (u pacjentów z zajęciem nerek)
albuminuria

Objawy

Toczeń charakteryzuje się różnorodnymi objawami klinicznymi, zaburzeniami immunologicznymi i histologicznymi zmianami tkanki łącznej i naczyń krwionośnych. Powoduje uszkodzenie serca, stawów, skóry, płuc, żył, wątroby, nerek i układu nerkowego. Obraz kliniczny zależy od lokalizacji choroby.

Choroba zaczyna się nagle, z silnymi objawami ogólnymi lub powoli od łagodnych objawów ogólnych. Następnie lub równocześnie dochodzi do zajęcia skóry, stawów i trzewi, które powodują różne inne objawy. Mimo, iż u każdego chorego toczeń rumieniowaty objawia się na różny sposób, główne objawy kliniczne takie jak wysypki skórne, zapalenie stawów, niska temperatura czy uczucie zmęczenia wydają się być zawsze wspólne dla tej choroby.

Toczeń rumieniowaty może dotyczyć wszystkich organów i tkanek w naszym ciele i w związku z tym charakteryzuje się szerokim spektrum objawów klinicznych.

Objawy dermatologiczne

Aż 70% osób z toczniem uzewnętrznia pewne objawy skórne. Trzy główne kategorie przewlekłego uszkodzenia skóry to – liszaj układowy, podostry toczeń skórny i ostry toczeń skórny. Chorzy z toczniem mają grube, czerwone łuszczące się plamy na skórze. Podobnie, podostry toczeń skórny manifestuje się jako czerwone łuszczące się plamy na skórze, ale z wyraźnymi krawędziami. Ostry toczeń objawia się wysypką. Klasyczna wysypka w kształcie motyla związanego z chorobą występuje u 30 do 60% osób z toczniem.

Najnowsze badania dowodzą, iż L-formy bakterii są przyczyną choroby

Wypadanie włosów, owrzodzenia jamy ustnej, nosa, dróg moczowych i pochwy oraz zmiany na skórze to także możliwe objawy.

Przewlekły liszaj – uszkodzenia skóry występują u 80% pacjentów z toczniem i stanowią część kryteriów klasyfikacji choroby.
Ostry toczeń – toczeń jest rozpoznawany poprzez wysypkę w kształcie „skrzydeł motyla” na twarzy, taki rumień występuje u 30-60% pacjentów. Wysypka jest płaska i występuje na policzkach i mostku nosa.
Podostry toczeń skórny – termin ten odnosi się do różnych schorzeń skóry, zwykle występujących w postaci grudek lub miejsc łysienia, jest bardziej rozproszona i ma tendencję do pozostawiania blizn. 90% pacjentów z tego typu objawami skórnymi ma przeciwciała anty-Ro.
Chroniczny toczeń – liszaj przewlekły jest najczęstszą formą tocznia. Składa się z grudek lub łuszczącego się rumienia lub podlegającego hiperkeratozie rumienia, ma tendencję do przechodzenia w stan przewlekły i wzrostu obwodowego, pozostawiając blizny zanikowe i zmiany w pigmentacji wraz z utratą płytek.

Objawy mięśniowo-stawowe

Zapalenie stawów – 90% pacjentów z toczniem ma stany zapalne stawów – najbardziej dotkniętymi stawami są staw bliższy międzypaliczkowych i stawy śródręczne rąk, nadgarstków i kolan. W przeciwieństwie do reumatoidalnego zapalenia stawów, toczeń rumieniowaty układowy jest chorobą, która zwykle niszczy kość. Deformacja spowodowana chorobą może być nieodwracalna u co najmniej 20% pacjentów. Pacjenci mogą zauważyć deformacje szyi i łokci, odchylenie stawu śródręcznopaliczkowego przypominającej reumatoidalnego zapalenia stawów. Nadżerki są rzadkie i występują w mniej niż 10% przypadków, u chorych można także zauważyć podskórne guzki, podobne do tych, w reumatoidalnym zapaleniu stawów.
Bóle mięśni – wielu pacjentów z toczniem odczuwa bóle mięśni. Ból występuje z powodu zapalenia stawów, zapalenia mięśni, miopatii lub przez stosowanie steroidów. Czasami wraz z osłabieniem mięśni oraz zapaleniem może pojawić się zwiększenie aktywności enzymów mięśniowych a samo zapalenie mięśni może być wykryte w biopsji.
Martwica kości: Pacjenci z toczniem częściej chorują niż w populacji ogólnej na niedokrwienną martwicę kości, zwłaszcza u pacjentów leczonych glikokortykosteroidami. Podejrzany ból na w jednym stawie takim jak staw kolanowy czy bark może być zwiastunem początku choroby.

Objawy neurologiczne

Do częstych powikłań neurologicznych w toczniu należą zaburzenia poznawcze, zaburzenia funkcjonowania mózgu, stany splątania, delirium, psychozy, napady, ból głowy – migrena, pląsawica i neuropatia obwodowa. Inne problemy neurologiczne są mniej częste i należy wyliczyć – zaburzenia ruchowe, neuropatię nerwów czaszkowych, zapalenie rdzenia kręgowego oraz zapalenie opon mózgowych. Zaburzenia ze strony ośrodkowego układu nerwowego w niektórych przypadkach są najczęstszą przyczyną śmierci.

Zaburzenia poznawcze – są najczęstszym objawem zajęcia przez toczeń ośrodkowego układu nerwowego, w tym problemów z pamięcią i prawidłowym rozumowaniem.
Napady – toczeń może objawiać się napadami dowolnego typu. Napady rozpoczynają się już zwykle na początku wystąpienia i rozwoju choroby. Leczenie prawie zawsze wymaga podawania leków przeciwdrgawkowych i immunosupresyjnych. Napady mogą być często związane ze stanami zakrzepowo-zatorowymi w mózgu, jeżeli razem z toczniem występuje zespół antyfosfolipidowy – co ma miejsce u około 20% pacjentów.
Neuropatia obwodowa – nerwów czaszkowych występuje u 10% pacjentów z toczniem. Neuropatia obwodowa może obejmować czystą postać neuropatii lub mieszaną polineuropatią lub wielokrotną mononeuropatią. Co do nerwów czaszkowych toczeń wpływa na większość nerwów czuciowych i ruchowych oka i nerwu trójdzielnego.
Psychozy – sam toczeń może powodować psychozy. Leczenie kortykosteroidami może być także czynnikiem powodującym choroby psychiczne. Czasami psychozy mogą być dominującym objawem tocznia. Inne zmiany psychiatryczne obejmują stany lękowe, depresję i manię.

Objawy ze strony nerek

Toczeń nerkowy – występuje u około 50% pacjentów. Jednak u większości pozostałych pacjentów występują inne subkliniczne postaci choroby, które można zobaczyć, jeśli wykona się biopsję nerki. Choroby nerek występują zwykle w pierwszych latach choroby i powinny być wykryty wcześnie, poprzez regularne badanie moczu i nerek.
Krwiomocz lub białkomocz – są bezbolesnymi objawami często jedynymi dzięki którym chory stwierdza początkowe stadia choroby nerek. Udziału nerek w chorobie jest jedną z głównych przyczyn zachorowalności i śmiertelności w toczniu. Mogą wystąpić różne formy zajęcie nerek – zapalenie kłębuszkowe nerek jest formą najczęstszą. Biopsja nerki jest to konieczna w celu określenia rodzaju i stopnia niewydolność nerek.

> czytaj więcej o zajęciu nerek w toczniu oraz sposobie leczenia tego powikłania, oraz poznaj cenne rady jak samemu możesz pomóc choronić swoje zaatakowane przez toczeń nerki

Biopsja nerki w toczniu:

W 2004 roku utworzono system klasyfikacji toczniowego zapalenia nerek, zwany klasyfikacja ISN (Międzynarodowe Towarzystwo Nefrologii).

– toczeń z minimalnymi zmianami (klasa I)
– toczeń z rozrostem (klasa II)
– zapalenia ogniskowe (klasa III)
– rozlane zapalenie (klasa IV).
– błoniaste zapaleniae (klasa V)
– stwardniające zapalenie (klasa VI)

Objawy płucne – toczeń może zająć opłucną z lub bez wysięku w opłucnej, zapaleniem płuc, śródmiąższowym nadciśnieniem płucnym i krwawieniem pęcherzyków płucnych. Ponadto istnieje ryzyko wystąpienia epizodów zakrzepowo-zatorowych i jest ono zwiększone u pacjentów z obecnością przeciwciał antyfosfolipidowych.

Kaszel najczęściej wiąże się z infekcją wirusową górnych dróg oddechowych. Jednak zaangażowanie płuc w toczniu powinno podlegać starannej ocenie ponieważ może rozwinąć się ostre zapalenie płuc charakteryzujące się zapaleniem opłucnej, dusznością, kaszlem i gorączka oraz naciekami płucnymi na zdjęciach rentgenowskich, które wymagają leczenia immunosupresyjnego i wsparcia w leczeniu niewydolności oddechowej.

Zapalenie opłucnej – powoduje ból podczas oddychania z powodu ocierania się o siebie powierzchni opłucnej.
Krwotok płucny – wydobywanie się krwi do światła płuc.

Objawy sercowe – radiograficzne widoczny jest wysięk osierdziowy. Istnieje różnorodność objawów w układzie krążenia w toczniu. U pacjentów z toczniem może dochodzić do zapalenia wszystkich części serca, powodując zapalenie osierdzia, zapalenie mięśnia sercowego i / lub zapalenia wsierdzia.

Zapalenie osierdzia – jest stosunkowo częste u pacjentów z toczniem. Wysięk osierdziowy może rozwijać się szybko wraz z ogólną aktywnością tocznia.
Zapalenie wsierdzia – toczeń jest charakterystycznie nie zakaźnym zapaleniem wsierdzia i obejmuje zarówno zastawkę mitralną i zastawkę trójdzielną – to można powodować niewydolność zastawek i może być źródłem zatorów.
Zapalenie mięśnia sercowego – jest rzadkie, ale jeśli wystąpi może mieć ciężki przebieg.

U chorych na toczeń występuje zwiększone ryzyko przedwczesnej miażdżycy i choroby niedokrwiennej serca ale może także wystąpić zapalenie naczyń.

Inne objawy obejmują:

Nadwrażliwość bezpośrednio po ekspozycji na słońce.
Łysienie i wypadanie włosów lub łysienie plackowate.
Wrzody (rany) w jamie ustnej.
Przewlekła niedokrwistość lub niedokrwistość hemolityczna, leukopenia, limfopenia, trombocytopenia.
Różne objawy ze strony układu pokarmowego w tym bóle brzucha i wymioty.
Objaw Raynauda – zwykle w palcach wskazujących dłoni i czasami nóg, występuje po ekspozycji na zimno lub w stanie intensywnego obciążenia psychicznego (stres) i ma dwie lub trzy fazy: pierwsza charakteryzuje się intensywną bladością (wybielanie się skóry) części jednego lub więcej palców, w drugiej fazie, po kilku minutach, stan bladości zamienia się w siniak w tych samych częściach palców.
Opuchnięte węzły chłonne, wątroba lub śledziona.
Zapalenie naczyń – występuje ze względu na stan zapalny w ścianie małych naczyń krwionośnych. Zazwyczaj objawia się różnymi schorzeniami skóry. Ważne jest jednak, aby pamiętać, że nie wszystkie narządy dotknięte u wszystkich pacjentów zawsze wykazują te same objawy, dlatego choroba ta rożni się od pacjenta do pacjenta w odniesieniu do jej ekspresji klinicznej, nasilenia i zakresu.

Leczenie

Chorzy na toczeń wykazują wielką zmienność kliniczną, w związku z tym istnieją różne sposoby leczenia zgodnie ze stopniem nasilenia tych objawów.

Rady ogólne

Ochrona przeciwsłoneczna – chorych na toczeń powinni unikać ekspozycji na słońce, a także unikać innych źródeł promieniowania ultrafioletowego. Należy stosować kremy z filtrem przeciwsłonecznym, najlepiej takie, które blokują zarówno UV-A i UV-B, o wysokim współczynniku ochrony (> 50 +).
Dieta i odżywianie – istnieją dane dotyczące przydatności modyfikacji diety u pacjentów z toczniem. Jednym z zaleceń jest dieta zbilansowana, ograniczenie soli w przypadku istniejącego nadciśnienie i / lub zajęcia nerek oraz nadwagi. Może także występować niski poziom witaminy D u pacjentów z toczniem, częściowo ze względu na małą ekspozycją na słońce, w takich przypadkach konieczne jest podawanie suplementów witaminy D.
Ćwiczenia – bezczynność spowodowana aktywną chorobą powoduje utratę masy mięśniowej, demineralizację kości i utraty siły fizycznej, powodując uczucie zmęczenia. Można tego uniknąć poddając się stopniowym ćwiczeniom, dostosowanych do możliwości pacjenta.
Zakaz palenia – palenia papierosów może zwiększać ryzyko wystąpienia tocznia i bardziej aktywnej choroby u osoby już chorej.

Leki – ze względu na różnorodność objawów i zajęcie narządów przez toczeń, należy ocenić nasilenie choroby u poszczególnych osób, w celu skutecznego leczenia tocznia. Łagodna lub słabnąca choroba może czasami być bezpiecznie pozostawiona bez leczenia. Jeśli jest to wymagane, niesteroidowe leki przeciwzapalne i leki przeciwmalaryczne, mogą być stosowane w leczeniu choroby.

Leki przeciwreumatyczne modyfikujące przebieg choroby – są stosowane profilaktycznie w celu zmniejszenia częstości występowania zaostrzeń i stopnia zaawansowania choroby oraz pozbycia się konieczności stosowania sterydów. Gdy wystąpią nawroty, są one leczone kortykosteroidami. Jako LMPCh powszechnie w użyciu są leki przeciwmalaryczne, takie jak hydroksychlorochina i immunosupresyjne (np. metotreksat i azatiopryna ).
Hydroksychlorochina – jest substancją zatwierdzoną przez FDA do leczenia malarii, którą także wykorzystuje się w leczeniu ostrych manifestacji stawowych. Hydroksychlorochina ma stosunkowo niewiele skutków ubocznych i istnieją dowody na to, że poprawia przeżywalność wśród osób z toczniem. Cyklofosfamid służy do leczenia poważnego zapalenia kłębuszków nerkowych lub innych powikłań narządowych.
Kwas mykofenolowy – jest również stosowany do leczenia tocznia nerek, ale nie jest zatwierdzony w tym przypadku przez FDA. FDA bada doniesienia, związane z powodowaniem wad wrodzonych u dzieci, których matki były w ciąży w trakcie jego stosowania.
Leki immunosupresyjne – w cięższych przypadkach, leki, które modulują układ odpornościowy (głównie kortykosteroidy i immunosupresanty) są stosowane w celu zwalczania choroby i zapobiegania nawrotom objawów. W zależności od dawki, u ludzi, którzy wymagają leczenia sterydami może rozwinąć się zespół Cushinga, a objawy które mogą wystąpić to otyłość, okrągła twarz, cukrzyca, zwiększenie apetytu, trudności z zasypianiem i osteoporoza. Mogą one ustąpić wtedy, gdy duża dawka początkowa jest zmniejszona, ale długotrwałe stosowanie preparatu nawet w niskich dawkach może powodować podwyższone ciśnienie krwi i zaćmę.
Wiele nowych leków immunosupresyjnych jest aktywnie badanych w związku z toczniem. Zamiast tłumienia układu odpornościowego niespecyficznie, jak robią to kortykosteroidy, ich celem są reakcje poszczególnych rodzajów komórek odpornościowych. Niektóre z tych leków są już zatwierdzone przez FDA do leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów.
Leki przeciwbólowe – ponieważ duża część osób z toczniem cierpi na ból przewlekły, silne leki przeciwbólowe na receptę, mogą być stosowane, jeżeli leki bez recepty (głównie niesteroidowe leki przeciwzapalne) nie zapewniają skutecznej pomocy. Silne leki NLPZ, takie jak indometacyna są przeciwwskazane dla osób z toczniem, ponieważ zwiększają one ryzyko niewydolności nerek i niewydolności serca.
Ból na ogół leczy się opioidami, o różnej sile działania w zależności od nasilenia objawów. Kiedy opioidy są używane przez dłuższy czas, dochodzi do wytworzenia się tolerancji na lek, uzależnienia chemicznego i może wystąpić uzależnienie. Uzależnienie od opiatów nie jest zazwyczaj problemem, ponieważ schorzenie prawdopodobnie nigdy nie zniknie.
Dożylne immunoglobuliny (IVIGs) – dożylne immunoglobuliny mogą być używane do leczenia tocznia atakującego organy, lub wywołującego zapalenie naczyń. Uważa się, że zmniejszają one wytwarzanie przeciwciał oraz promują usuwanie kompleksów immunologicznych z ciała, chociaż ich mechanizm działania nie jest dobrze poznany. W przeciwieństwie do leków immunosupresyjnych i kortykosteroidów,leki z klasy IVIGs nie hamują systemu immunologicznego, więc nie ma ryzyka wystąpienia poważnych infekcji w związku z przyjmowaniem tych leków.

Przeszczep nerki – przeszczep nerki jest leczeniem z wyboru dla schyłkowej formy choroby nerek, która jest jednym z powikłań toczniowego zapalenia nerek, ale nawrót pełnej choroby jest powszechny u 30% osób.

Zespół antyfosfolipidowy – jest również związany z wystąpieniem objawów tocznia nerkowego w mózgu. W tej postaci przyczyna choroby jest zupełnie inna. Zakrzepy (skrzepy krwi lub „lepka krew”) formują się w naczyniach krwionośnych, co może okazać się śmiertelne, jeśli zaczną krążyć w krwiobiegu. Jeżeli zakrzep trafi do mózgu, może potencjalnie wywołać udar poprzez zablokowanie dopływu krwi do mózgu.

Jeśli to zaburzenie jest podejrzewane u ludzi, zwykle wymagane jest badanie mózgu w celu wczesnego wykrywania. Badania te mogą pokazać obszary mózgu, gdzie dopływ krwi nie jest odpowiedni. Plan leczenia tych osób obejmuje leczenie przeciwzakrzepowe. Często niskie dawki aspiryny są przewidziane do tego celu, ale w przypadkach związanych z zakrzepicą są wykorzystywane takie leki przeciwzakrzepowe jak warfaryna.

Ciąża

Podczas gdy większość dzieci urodzonych przez matki, które mają toczeń są zdrowe, ciężarne matki z toczniem powinny pozostawać pod opieką lekarską do czasu rozwiązania. Toczeń noworodkowy jest rzadki ale identyfikacja matek z dużym ryzykiem powikłań umożliwia natychmiastowe leczenie przed lub po porodzie.

Ponadto toczeń może się gwałtownie rozwinąć się w czasie ciąży a odpowiednie leczenie może zachować zdrowie matki. Kobiety w ciąży o których wiadomo, że w ich surowicy występują przeciwciałą anty-Ro (SSA) lub anty-La (SSB) często mają zlecane echokardiogramy w 16 i 30 tygodniu ciąży, aby monitorować stan zdrowia serca i układu naczyniowego.

Antykoncepcja i inne wiarygodne formy zapobiegania ciąży są rutynowo zalecane dla kobiet z toczniem, ponieważ zajście w ciążę w trakcie aktywnej choroby uznano za szkodliwe.

>> czytaj więcej przygotować sie i bezpiecznie zajść w ciążę w toczniu